dinsdag 22 januari

Snowbuddies:

(Flor, Kobe, Brent, Harris, Amber, Neal, Kiani, Paulien, Jarne D.G., Emilie D.S. , Sebastiaan, Luc en Meester Evert)

Vandaag probeerden we voor de eerste maal van het hoogste punt van het skigebied te skiën naar het middenstation.

De mist was vandaag één van de grootste moeilijkheden om te overwinnen.

Op sommige momenten moesten we “blind” naar beneden skiën. Gelukkig loodsten onze ervaren gidsen Luc en Meester Evert ons naar beneden en hielden zij ons op het rechte pad. Met wat vallen en opstaan daalden we stilaan af naar ons doel.

Op het einde van de dag gebeurde er iets raar, wat zelfs onze begeleiders niet konden voorkomen. Door de dichte mist  begonnen onze hersens op hol te slaan, met als gevolg een strike op de piste. De pers was op het juiste moment aanwezig en bezorgde ons de nodige bewijzen.

Iedereen was een beetje in de war maar toch gingen we door.

Uiteindelijk slaagden we in ons doel. We bereikten het middenstation.

Een dikke proficiat aan alle Snowbuddies, zonder steun van elkaar was dit niet mogelijk. Dit is echt een DREAMTEAM van de bovenste plank!!

The Snowcats

Dinsdagmorgen werden we vrolijk gewekt op de tonen van The Eisbären.

Efkes door het raam kijken. We zien een bewolkte lucht en op de grond een laagje verse sneeuw van een paar centimeters.  Wij zijn goed op tijd voor de bus naar de Sonnenkopf.

Ook boven is het wat mistig, maar dat deert ons zeker niet.  Elke skidag beginnen we met een opwarmingsoefening: gisteren wasten we een olifant, vandaag spelen we zakdoek leggen.

Met de volledige groep nemen we voor de eerste maal een nieuwe lift. Kort maar krachtig.  En niemand valt van de lift!  Op een rustig tempo skiën we slalommend naar de babypiste, ons vertrouwd terrein. Daar is het plezant skiën, we leren van hoog naar laag te gaan en zo brengt de lift ons zonder veel problemen terug naar boven. Voor we er erg in hebben is het middag en een portie frieten met worst smaakt heerlijk!

’s Namiddags: een nieuwe uitdaging: met de stokken de lift op. Op de piste skiën we nu onder de leiding van onder andere meester Lee en juf Aline.

Vanavond is er terug sport of quiz. Dat beloofd weer een fantastische avond te worden.

Veel groetjes van Amal, Yenthe, Lee, Wassim, Arno, Lana, Nel, Jarne E, Soraya, Robbe, Aline, Emilie, Lisa, Meester Marc en Nathalie

De glijdende pingu’s (groep Piet & Jo)

Hallo lieve mama’s en papa’s.

We zijn de pingu’s, en dat is goed

We glijden sierlijk : zoals het moet.

We maken veel plezier

En daarom zijn we hier

We zijn de glij – den – de pingu’s.

Zo, nu kennen jullie het groepsliedje dat we elke morgen zingen als we bovenaan de piste komen. Dan doen we ook nog een korte opwarmingsoefening (een onzichtbare olifant wassen of zoiets, maar dan wel op 2.000 meter hoogte) voor we een nieuwe leuke skidag aanvatten.

We zijn Aube, Caro, Jinte, Brecht, Marthe, meester Piet en meester Jo. Samen maken we heeeel veel plezier, maar we hebben ook al heel wat bijgeleerd. De sfeer in de groep is supergoed !

Deze morgen hebben we zelfs geleerd om op één been te skiën … en deden we een slalomparcours. De oefening draagt de naam ‘staying alive’ (inderdaad : van a a a a staying aliiiiiiiiiiiiiiiiiiive).

Iedereen draagt zorg voor iedereen, en er is af en toe ook tijd om met begeleiders Piet & Jo wat te dollen  (mekaars ski’s losduwen, een sneeuwballengevecht, een muziekquizje in de skilift, …). We gingen tweemaal van helemaal bovenop de berg tot in het dal.

Vanavond was er quiz en sport, straks gaan we moe maar voldoen naar ons zacht Oostenrijks bedje. Maak jullie dus vooral geen zorgen : we hebben hier de tijd van ons leven, en denken nog helemaal niet aan terugkeren. Nog een paar daagjes genieten met volle teugen en dan vertellen we zelf wel in geuren en kleuren wat we hier allemaal beleefd hebben.

Tot binnenkort,

De glijdende Pingu’s – (olé olé chimpansee pistolé santé)

De Valwinnes: Bente, Brent, Daan, Jarne, Arno, Maaike, Laure, Timon, Lani, Lennert, Lander, Branco, Femke- Groep Tommie en Guy

Dinsdagochtend bij het ontwaken merkten we onmiddellijk een nieuw laagje sneeuw. Joepie een nieuwe start van de dag kan niet meer stuk.
Bij het bovenkomen op de piste merken we een dichte mist op. Niets belet ons om onze oefeningen van gisteren nog even te herhalen. Na een korte opfrisbeurt gaan we een nieuwe uitdaging aan, genaamd: “Der Obermurri”.

Een piste die een categorie hoger gekwalificeerd staat…  Tot onze verbazing lukte dit beter dan al onze andere uitdagingen. We beginnen te skiën boven de wolken, vervolgens door de wolken om te eindigen net onder de wolken in het bergrestaurant. Mjammie! Belgische verwennerij wacht ons op, uiteraard overgoten met een Oostenrijkse saus.

Een grote verwondering merken we op het gelaat van onze kinderen die zaterdag nooit gedacht dat we dit nu al zouden kunnen. Bij deze wensen wij (Guy en Tommie) aan al onze groepsleden een superdikverdiende proficiat voor hun geleverde topprestaties. Morgenvroeg na het kraaien van de Oostenrijkse berghaan, wacht ons weer een nieuwe uitdaging. Waar deze zal eindigen is voor ons ook nog een raadsel…

Eén ding staat vast, onze dertien bengels zullen er zeker met volle teugen weer van genieten.

Onze leuze, mee te roepen op  het ritme van een jodelende Heidi aus dem Bergen:  Wij zijn de Valwinnes … en we staan op springen! Grauw grauw grauw – Boenka Boenka Boenka! Hiha J