Vandaag is hier in Wald een heel belangrijke dag…
Niet alleen is het ‘Blue Monday’ d.w.z de meest
deprimerende maandag van het jaar (niet dat we daar hier veel last van hebben)…
De gemeenteschool ging 50 jaar geleden voor het
eerst op skiklassen (en dat was in die tijd een primeur!)
en…
Begeleider Tommie liet 50 jaar geleden voor het
eerst van zich horen… en sindsdien is niks meer wat het was…
Toch een welgemeende proficiat van ons allemaal…
En dan nu over naar de orde van de dag…
Help! Deze ochtend worden we gewekt door luide
muziek van Tommie. We verfrissen ons even en dan gaan we ontbijten. Rond 8u45
vertrekken we met de skibus naar de skipiste..
In de voormiddag herhalen we wat we gisteren
allemaal geleerd hebben en doen er nog een schepje bovenop. Terwijl gisteren de
moed bij sommigen nog in hun zware skibotten gezonken was, gaat het vandaag al
veel beter. Wat een verschil! Elk kind overtreft zichzelf. Zowel ‘het ploegen’,
‘draaien’ en ‘liften nemen’ lukt bij de meesten al aardig. Zouden het de goede
zorgen zijn van de skileraars? Wie zal het zeggen? In ieder geval de
kinderen hebben er zin in.
‘s Middags eten we schnitzel met friet. Vanavond
staat er spaghetti op het menu … en bananenmousse als dessert. De kinderen
smullen hun buikjes vol.
Vanaf 19.15 uur wordt er op 2 fronten zeer intens
gestreden. Terwijl de ene helft van de groep zijn hersens pijnigt om de
quizvragen te beantwoorden, is de andere duidelijk nog niet ‘sportmoe’. Het
hindernissenparcours in de turnzaal stelt alle spieren nogmaals op de
proef.
Er worden allerlei quizvragen opgelost. Heel wat
vragen hebben te maken met het thema van de skiklassen dit jaar namelijk
‘superhelden’
Rond 21u is de strijd gestreden. Hier en daar hoor
ik een hese stem.
Onze kapoenen gaan weldra slapen. Eens zien of ze
morgenochtend voor half 8 wakker zijn..
Van een moe maar tevreden begeleidersteam
Bis
Morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Fijn dat je een berichtje nalaat! Grüssen aus Wald.